φεύγει ο Μάρτης

Το μυαλό πάλι άδειο κολυμπά στις σκιές,
το βλέμμα απλανές, χάνεται στον ορίζοντα πάνω απ'τη θάλασσα,


τα κόκαλα πονούν από τις αναμνήσεις...

αναμνήσεις όχι ξεκάθαρες,
γεννούν συναισθήματα μπερδεμένα, και λίγες εικόνες, θαμπές...

αναμνήσεις από το παρελθόν και λίγες απ'το μέλλον,
αναμνήσεις που φεύγουν με ένα τίναγμα του κεφαλιού και ένα μορφασμό, ή μια βρισιά,
μεταμφιεσμένες σε περηφάνια ή ντροπή, σε "δάκρυα" ή χαμόγελα, σε βότκα και τσιγάρο,
μεταμφιεσμένες σε μετάνοια μα και ελπίδα, σε οργή μα και προσμονή.

Σκέψεις θλιμμένες
ανάμεσα στα τελευταία άνθη της αμυγδαλιάς που έχουν χρωματίσει τη γη,
σκέψεις θηρευτές
κρυφοκοιτώντας μέσα από τα ξερά κλαδιά των δέντρων με παγωμένο βλέμμα,
σκέψεις λύτρωσης
στο δροσερό αέρα ένα ηλιόλουστο πρωινό,
σκέψεις επώδυνες
στις σταγόνες της βροχής και τη μυρωδιά του χώματος ένα μουντό απόγευμα,

δάκρυα
του πιο τρελού μήνα του χρόνου,
κύκνεια άσματα
αυτού που ψάχνει τον εαυτό του κι ας ξέρει ότι δεν πρόκειται να τον βρει ποτέ,
παιδικές αντιδράσεις
αυτού που τα θέλει όλα και τίποτα,
πείσματα
αυτού που τα βλέπει όλα άσπρα, μαύρα, γκρι. Ίσως και κόκκινα...

ένα τελευταίο αντίο, μέχρι την επόμενη φορά

μια παράκληση, να μείνει λίγο περισσότερο,

επιθανάτιος σπασμός μέχρι την ανάσταση

φεύγει ο Μάρτης...?

image source: http://www.photo.net/photodb/photo?photo_id=1907865

10 καλοκαίρια

Μια ριπή παγωμένου αέρα από το μισάνοιχτο παράθυρο,
με χτύπησε στο πρόσωπο στις αρχές του Μάρτη.
Βαριά σύννεφα έξω και κρύο,
κι όμως έφερε μαζί της δέκα καλοκαίρια.

Έφερε αρώματα από χιλιάδες λουλούδια, χαμόμηλο, δυόσμο, λεβάντα...

ψιχάλες από χίλιες παραλίες, τις Κυκλάδες, το Ιόνιο, τον Ινδικό, τον Ειρηνικό

πλοία που σφυρίζουν, καθώς λύνουν τους κάβους

φωνές από τις πέρα γειτονιές

σκισμένα παντελόνια και πονεμένα πόδια απ'το ποδήλατο

παιδικές χαρές, σκονισμένες απ'το κοκκινόχωμα

φρέσκο ψωμί, με ντομάτα, λάδι ελιάς και αλάτι

καψαλισμένα πρόσωπα, από τα βεγγαλικά της Aνάστασης

το εκκλησάκι ψηλά στο βουνό, στη Μήλο

τη βουτιά στη θάλασσα, το βράδυ με την παρέα

μυρωδιές, από εξωτικά φρούτα και τσιμπήματα από μέλισσες

τη βόλτα με τη μηχανή, στα ξερά στάχια με τον ήλιο να καίει

το δροσερό αντηλιακό στην πλάτη

το βραδινό ντους έξω, μετά τον καύσωνα, και τη μυρωδιά του σαπουνιού

το πρώτο σκίρτημα

το πρώτο φιλί

το πρώτο δάκρυ

και το τελευταίο...

Και πήγε να φέρει κι άλλα, καθώς το έκλεινα...

image source: http://www.photo.net/photodb/photo?photo_id=2620134

Περί Μαρτίου (?)

"Μάρτης μήνας δίβουλη ώρα,
μια στον ήλιο και μια στη μπόρα.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΧΕΙΜΩΝΙΑΣΕΙ
ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕΙ ?"

Νίκος Γρυπάρης