Friday, August 18, 2006

Σχιζοφρένεια 1

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ...

...κύματα οργής,
ερωτικοί εφιάλτες και εφιαλτικοί έρωτες,
ανάγκη για ανάσα που δε δείχνει να έρχεται.
Το νερό βρώμικο.

...ψέματα ξεχειλίζουν,
αλήθειες επουσιώδεις,
φόβος μοιρασιάς, μοιρασμένος φόβος.

Ουρανός ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΟΣ, ΘΑΜΠΟΣ, ΚΙΤΡΙΝΟΣ

ένα μωρό κλαίει στη μέση του χωματόδρομου
καίγεται σιγά σιγά απ'τον ήλιο
στο βάθος τα σύννεφα γκρίζα
δυτικά ο ορίζοντας αστράφτει,
βροντές ακούγονται από μακριά.

Γραβατωμένος τρικλίζει στον καυτό χωματόδρομο,
δεν κοιμήθηκε εχτές, πήγε κατευθείαν στη δουλειά,
φτηνό πουκάμισο, κολλημένο στο δέρμα
περνά δίπλα απ'το κουφάρι του μωρού
το κοιτά και χαμογελά,
δε μπορεί να σκεφτεί τίποτα άλλο,
το μυαλό γεμάτο από τις σκέψεις της χτεσινής νύχτας...

Σκοτεινό σπίτι,
σκόνη,
φως μόνο από τις μισάνοιχτες περσίδες
ζέστη αποπνικτική και μυρωδιά υγρασίας,
ο παλιός ανεμιστήρας δε βοηθά.

Πόρνη ξενυχτισμένη,
λευκό ασβεστωμένο λουτρό,
φως από το μικρό παράθυρο,
τρίβει το σώμα της με σκληρό σφουγγάρι,
κάτω από το κρύο νερό.

Μόνο 20 μέρες μένουν...

θα φύγουν,
αυτός και η πόρνη της ζωής του,
σε νησί,
οργιώδης διακοπές...

Σώματα άρρωστα,
Ψυχές χάθηκαν...